hoofding_vlagjes.jpg
   

 
 
     
Website_sponsors_2023_11.png
 

Het Watertornooi

Het watertornooi is ontstaan als volksspel in 1885, en is sindsdien een traditionele trekpleister geworden op Vestjes en Molekens kermis voor mensen binnen de gemeente maar ook daarbuiten. Het is tot stand gekomen om de mensen vermaak te geven. Tot 1951 gebeurde dit spektakel op een hobbelige kasseiweg. Nadien werd de Neerstraat een betonbaan. Vanaf het jaar 2000 zijn ook vrouwelijke deelnemers toegelaten. De spelregels zijn voor beide geslachten gelijk.

 

De onderdelen

De deelnemers zijn nog steeds de belangrijkste elementen, die er voor zorgen dat dit aloude spektakel door kan gaan. Veelal zijn het dezelfde deelnemers die jaar na jaar terugkomen en er voor zorgen dat bepaalde namen gekend zijn. Doorheen de jaren heeft het watertornooi zijn specialisten en kampioenen gekend o.a. de mannen van 'de Serres', 'Sis Verket', 'de Langenhoves', 'Wardjen den Bol', 'de Coenes', 'de Maesen', 'de broers Thierens' en vele anderen. Het sterke presteren van deze uitblinkers hielden de populariteit en de belangstelling voor het watertornooi hoog. Waarvoor veel dank … 



De beerkar zorgt ieder jaar voor de bevoorrading van het water. De kar is vele jaren oud. De vele jaren hebben hun tol geëist, hier en daar treedt dan ook 'mulm' op. De kar werd vroeger gebruikt om het land te bemesten met 'beer', vandaar de naam 'de beerkar'.

De tornooikar zorgt ervoor dat de deelnemer tot aan de waterbak gebracht wordt. De kar dateert uit de beginjaren 1900 en werd rond 1980 volledig vernieuwd.

De waterbak hangt boven de baan aan een touw dat gespannen is tussen twee palen. De bak bestaat uit een houtplaat en het vlak met de opening is bekleed met ijzer. Dit om de stoten van de kodde op te vangen.

De kodde is een houten balk volgens een bepaalde dikte (geheim) en meet 3.8m.

De trekkers van de kar hebben de taak om de zware kar met deelnemer verder te trekken en steeds dezelfde looplijn en snelheid aan te houden.

 

Het spel

De waterbak, gevuld met water, wordt boven de baan opgehangen. Onderaan de waterbak is een plank bevestigd waarin een rond gat is gemaakt. Het is een steekspel waarbij de deelnemers, rechtstaand op een door 2 personen met een bepaalde snelheid voortgetrokken kar, de lange 'kodde' door een opening in een verticale plank onderaan de waterbak moeten steken.

Na de inschrijvingen wordt geloot wie als eerste dient te steken. De eerste deelnemer moet tevens een proefstoot doen die niet meetelt voor de punten. Dit om het geheel van de opstelling te controleren en aan de toeschouwers de bedoeling van het spel te tonen.

De deelnemer neemt de 'kodde' vast aan het einde (achter de markering). De deelnemer probeert de kodde door het gat in de plank te steken en aan de andere kant terug op te vangen. Bij de beginfase wordt de 'kodde' vastgenomen door de deelnemer aan het dikste uiteinde, zodat het dunste deel van de 'kodde' eerst door het gat dient te gaan. Indien men naast het gat stoot, op de plank, kantelt de waterbak en krijgt de deelnemer het water uit de waterbak over zijn lichaam. Als de deelnemer de kodde op de plank steekt, krijgt hij geen punten. Steekt de deelnemer de stok in het gat dan krijgt hij of zij 1 punt. En als de stok tevens aan de andere kant van de waterbak terug wordt opgevangen, verdient de deelnemer 2 punten.

Om de moeilijkheidsgraad van het spel te verhogen worden 2 mogelijkheden gebruikt. Als eerste wordt de 'kodde' omgedraaid zodat het dikste gedeelte eerst door het gat dient te worden gestoken. De speling tussen de kodde en het gat in de plank wordt hierdoor sterk verminderd. Als tweede mogelijkheid wordt de lengte waarachter de deelnemer de 'kodde' dient vast te houden, verminderd. Hierbij wordt het moeilijker om de 'kodde' op de juiste hoogte te houden en om door het gat van de waterbak te mikken. Degene die na de verschillende pogingen het meeste punten heeft verzameld is de winnaar.

Het inleggeld om aan de tornooiwedstrijd deel te nemen, bedroeg destijds een halve stuiver (vijf centiem) en men kon allerhande mooie natura prijzen winnen. Momenteel is er geen inleggeld meer en worden geldprijzen verdeeld, mede gesponsord door bewoners en sympathisanten van de wijk.  De winnaar wint tevens een trofee en een bord met een handgeschilderde afbeelding van het watertornooi. Traditioneel krijgt de winnaar een ereronde op de kar, die getrokken wordt door een aantal mensen van het gemeentebestuur.